Okkara góði skúlatænari, sum hann helst vil kallast, hevði sín seinasta arbeiðsdag fríggjadagin, eftir nærum 43 ár í starvi. Í morgun høvdu vit eina hugnaløtu fyri honum. Hann fekk nógv góð orð á vegnum og tað hevur hann uppiborið.

Ólavur hevur verið sera góður at havt hjá okkum í skúlanum. Á sín stillføra hátt hevur hann gjørt sítt arbeiði, sum skúlatænari, til lítar og meira enn tað. Hann hevur gjørt óteljandi ting, sum ikki hoyra endiliga til hansara arbeiðsøki, eitt nú hevur kaffi staðið klárt øll hesi árini, tá vit eru komin í skúla.

At vera skúlatænari, er eitt ørðvísi starv, í mun til nógv onnur størv. Tú mást sjálvur duga at síggja, hvar tú skalt taka eina hond í. At duga at samskifta á ein jaligan hátt, er eisini sera týdningarmikið, tí tað eru so nógv ymisk fólk, tú kemur í samband við millum ár og dag. Hesar dygdir hevur Ólavur, umframt nógvar aðrar.

 Vit ynskja Ólavi nógv góð ár framyvir saman við familjuni.