Landstýrismaðurin á vitjan

Fríggjadagin kom landsstýrismaðurin í skúlamálum, Djóni Nolsø Joensen og ein av hansara embætismonnum, at vitja okkum. Vit høvdu morgunsang saman við teimum, hann fortaldi næmingunum, hvat tað merkir, at vera landstýrismaður í skúlamálum. Eisini høvdu næmingarnir í 7.fl., sum hava samfelagsfrøði, fyrireika nakrar goðar spurningar, sum tey spurdu hann. Bæði hann og vit øll fingu okkurt gott hendan stóra dagin. Sjálvandi fingu hann og Poul Gert Hansen, sum var við honum, eina tasku, sum næmingarnir hava seymað, úr endunýtslutoyi. Teir lovaðu, at teir skuldu brúka tær, næstu ferð, teir fóru at keypa. Teir hildu, at okkara skúli var hugnaligur og at næmingarnir vóru sera fittir og blíðir, so vit kunnu øll vera stolt, ikki minst foreldrini.